Ik moest opeens weer aan de non denken. Dankzij corona-tijden, waarin alles langzamer ging en ik, net als zovelen, op mijzelf en mijn gedachten was teruggeworpen. En dankzij een toevallig webminar, waarin gefilosofeerd werd over werk en identiteit. Er ging plotsklaps een luikje in mijn hoofd open en ik dacht terug aan die non, die mij zonder dat ik het toen wist een wijze les leerde. Ik ontmoette haar in Napels, najaar 2015. We zaten in dezelfde klas op een talenschool, niet ver van de Spaccanapoli, die bijzondere kaarsrechte straat die het oude Napels als een mes in tweeën snijdt. [...]