Op een warme en opvallend plakkerige dag afgelopen nazomer liep ik in de omgeving van het
Campo de´Fiori en hadden mijn voeten er schoon genoeg van. Ik zocht een plek vol schaduw, rust en koelte. Logischer was wellicht geweest een café of bar op te zoeken, maar ik vermoedde daar, gezien de enorme drukte in Rome die dagen, geen rust of zitplek te kunnen vinden. En zo kwam ik per toeval bij het Museo Giovanni Barrocco uit.
Het Museo di Scultura Antica Giovanni Barrocco ligt aan de drukke Corso Vittorio Emanuele II, precies tussen de Campo de ‘Fiori en het Piazza Navona in. Het is een ietwat onopvallend, vierkant stenen gebouw van twee verdiepingen hoog. Een museum(pje) van de staat, waar de voormalige privécollectie van politicus Giovanni Barrocco te bewonderen is.
Giovanni Barrocco (1829-1914) was baron, politicus en amateur-verzamelaar van archeologische stukken. Zijn politieke carrière bracht hem eerst naar Turijn, waar hij dankzij het schitterende Museo Egizio in de ban raakte van Egyptische artefacten en het verzamelen van kunst. Daarna verhuisde hij naar Rome, waar het idee vorm vatte een eigen huis-museum te creëren. Met de adviezen van de archeologen Ludwig Pollak en Wolfgang Helbig, twee ‘movers and shackers’ uit het bloeiende Romeinse culturele leven uit die tijd, legde hij een fraaie collectie aan van Griekse, Romeinse, Etruskische, Cypriotische, Assyrische, Egyptische en middeleeuwse kunst.
De grootste collectie sculpturen in het museum bestaat uit Griekse standbeelden, portretten en reliëfs, al zitten daar ook gipsen kopieën uit Barracco’s tijd bij. De Egyptische afdeling, waar Barracco zelf het meest dol op was, bestaat uit een paar prachtige begrafenissculpturen. Opvallend is dat veel stukken niet in Egypte zelf zijn gevonden, maar tijdens verschillende 19de- en vroeg 20ste eeuwse opgravingen in heel Italië aan het licht zijn gekomen. Een fraai bewijs van de verregaande invloed van Egypte op de Italiaanse cultuur.
In 1902 besloot Giovanni zijn collectie, die op dat moment zo’n 200 kunstwerken telde, aan de stad Rome cadeau te doen. Als dank kreeg hij een stuk land toegewezen om er een museum te bouwen. Aan het uiteinde van de Corso Vittorio Emanuele II, waar de straat de Tiber kruist, bouwde hij in de geest van die tijd een neoklassieke villa met een Ionisch tempelfronton als ingangspartij. In 1905 ging het voor die tijd hypermoderne (er was zelfs centrale verwarming!) Museum voor Antieke Kunst open.
Verregaande stadsvernieuwing en -planning zorgden ervoor dat het museum al in 1938 werd afgebroken. De collectie werd in de Capitolijnse Musea ondergebracht, totdat de gemeente besloot de collectie naar zijn huidige zetel te verhuizen, op de hoek van het Campo de’ Fiori.
En daar vind je het nu nog steeds. Dit museum is qua inhoud geen match voor het groter archeologisch geweld van de eerder genoemde Capitolijnse Musea of de Museo Nazionale Romano, waar het Palazzo Altemps of het Palazzo massimo onder vallen. Maar leuk is het wel, al was het maar omdat je het museum vaak voor jezelf hebt, het niets kost om even binnen te wippen, en omdat je er naast archeologische schatten (schatjes?) ook een recent stukje geschiedenis van Rome meekrijgt, en de belangrijke rol die een eeuw geleden gespeeld werd door dilettanten, liefhebbers en verzamelaars die zo het moderne Rome haar huidige gezicht gaven.
Museo di Scultura Antica Giovanni Barrocco, Corso Vittorio Emanuele II, 168, 00186 Rome.
Geopend oktober – mei: 10.00-16.00 uur, maandag gesloten, 24 en 31 december 10.00-14.00 uur
juni – september: 13.00- 19.00 uur, maandag gesloten
De toegang is gratis
Wil je het museum bezoeken? Kijk dan ook even op deze site:
http://www.museobarracco.it
Geef een reactie