Helaas laat mijn budget nog steeds geen verblijf in vier- of vijfsterrenhotels toe in Rome, anders was ik allang goed en wel in JK Place of in Hotel De Russie de suites gaan uitproberen. Jammer, maar ik behelp mij nog altijd (zonder al teveel tegenzin, overigens) met kleine appartementjes in de wijk Prati, niet ver van de muren van het Vaticaan. De voorkeur voor Prati zit ‘m voor mij in de op loopafstand gelegen St. Pieter, metrohaltes Ottaviano en Lepanto, de in de wijk verspreide, goed betaalbare barretjes en restaurants, en de uitstekend winkelstraat Cola di Rienzo. En zo kom je dan eigenlijk altijd weer terecht in dezelfde B&B, waar zowaar twéé prima bedden staan, voldoende beddengoed aanwezig is (en dat is best iets bijzonders in betaalbare Italiaanse slaapgelegenheden), een badkamer met douche waar ook een noord Europeaan zich prima in kan bewegen, en een ruime keuken waarin zich nul komma nul keukengerei bevindt. Vandaar ook de waarde van die betaalbare barretjes en restaurants.

Want zelfs ontbijten buiten de deur, of beter gezegd: ontbijt afhalen, is een feest in Rome. Op loopafstand van de B&B bevindt zich Pasticceria Bar Gelateria Parenti, en na zo’n hele riedel qua titel is er eigenlijk geen uitleg meer nodig betreffende dit etablissement, toch? Een etalage boordevol taarten, gebakjes en bergen koekjes, en een kleine ingang rechts van de etalage die toegang geeft tot een pijpenla van een bakkerij schuine streep bar. Links een langgerekte, houten, glimmende toonbank, waarin alles aan etenswaren uitgestald ligt. Eerst de tramezzini, de witte dikbelegde boterhammen in driehoeken gesneden. Ga vooral voor die met mozzarrella, tomaten en een likje mayonaise. Behalve als er garnalen en cocktailsaus zijn: die zijn nóg beter en altijd als eerste uitverkocht. Daarna volgend de schalen met cornetti, de Italiaanse croissantjes. Met honing, met jam, naturel of meergranen. En dan de gebakjes, met room (con crema), chocola (nutella, natuurlijk), de sfogliatelle, vruchtengebakjes, Napolitaanse baba.

Op deze Romeinse morgen is het al erg warm en benauwd. De hittegolf is er vroeg bij dit jaar. Ver lopen van de B&B is het gelukkig niet, en een uitstekende manier om wakker te worden. Ondanks de warmte is het personeel altijd de vriendelijkheid zelve, en staat niet meer te kijken van het gebruikelijke recept: da portare via twee versgeperste sinasappelsapjes, een medium cappuccino (romig! Heet! Perfect!) en een tramezzino voor mij, en een cornetto voor reisgenoot L. (vaste prik in de ochtend: zij doet yoga in de B&B, ik concentreer mij op het voedsel), en twee ieniemienie gebakjes met room en fruit. En dan gebeurt het: alles wat maar een beetje zoet en zalig is, wordt verpakt alsof het een cadeautje betreft. De gebakjes en cornetto gaan op een zilveren kartonnen dienblaadje, en daar gaat een roodgoud cadeaupapier omheen. Een verassing in de ochtend. En zo door een drukke Romeinse straat wandelen, met je colazione zo fraai verpakt en in je hand, aan het begin van weer een nieuwe dag; daar kan geen monument of opgraving tegenop.