In het vijftiende-eeuwse Florence werd het fraaiste keramiek vervaardigd door één enkele familie. De Della Robbia’s produceerden generatie op generatie reliëfs en altaarstukken van terracotta, bedekt met glanzende lagen glazuur in kenmerkend wit en blauw. Hun geheime procedé werd nooit prijsgegeven, en ging met de laatste Della Robbia mee het graf in. Nog altijd versieren hun kenmerkende kleurrijke beeldhouwwerken Toscaanse kerkportalen, kapellen en palazzi.  

Het begint met vader Luca
Luca della Robbia (1399/1400-1482), is de pater familias en grondlegger van het familiebedrijf. Zijn achtergrond en opleiding zijn moeilijk te achterhalen, aangezien tijdgenoten zoals Giorgio Vasari verschillende levensbeschrijvingen achterlieten. In ieder geval werd de in Florence geboren Luca opgeleid als beeldhouwer; zijn eerste bekende werken zijn uitgevoerd in marmer en brons. De eerste grote opdracht die hij binnenhaalde maakte hem meteen in één klaar beroemd: de koorbank (cantoria) voor de kathedraal van Florence. Lucca toonde zich een ware renaissancekunstenaar: de uitgebeelde zingende engelen tonen realistische gelaatsuitdrukkingen en de dansende jongetjes lijken gracieus alle kanten op te huppelen. Ook het grafmonument voor de bisschop van Fiesole, Benozzo Federighi, werd zeer positief ontvangen. Pas in zijn latere leven legde Luca zich meer en meer toe op het vervaardigen van terracotta; reliëfs van gebakken klei bedekt met een laag glazuur, bestaande uit vermalen glas (marzacotto) en geoxideerde tin. Het bakproces in een hete oven zorgde voor een glanzende, witte opake laag, die waterafstotend was en het mogelijk maakte de objecten in de buitenlucht te plaatsen. Luca was geenszins de uitvinder van dit procedé, maar hij was wel degene die het, naast tegels, ook begon toe te passen op reliëfs.  

Wil je het hele artikel graag lezen? Leuk! Palet Magazine, nummer februari/maart 2018, ligt nu in de winkel. Kijk ook op http://www.paletmagazine.nl